آسیبهای ناشی ازورزش بسکتبال

ویرایش  :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه

در کل ، مچ پا و زانو بیشترین احتمال آسیب دیدگی را دارا می باشند . به ترتیب قسمت های زیر هم مستعد صدمه هستند: دست مچج ساعد سر صورت ، گردن ، پشت ، لگن ، زانو ، شانه و آرنج ، آسیب زانو و 50% کل صدمات ناشی از ورزش بسکتبال را شامل می شود . طبیعت این رشته که براساس دویدن ، حرکات جانبی ، پرش ، تغییر مسیر های ناگهانی و تغییر سرعت دویدن است ، سبب مستعد شدن رباطها و استخوانها به اسیب می شود.

بهترین زمان برگشت به مسابقه پس از پیچ خوردگی مچ پا چه زمانی است ؟

این فاصله زماتی وابسته به شدت آسیبب و سرعت برخورد و انجام مراقبت مناسب از آن است عواملی که بیشتر از همه تعیین کنندة توانایی برگشت به مسابقه هستند باید تتضمین کننده حرکات بدون درد تدر تمام جهتات مفصل ، عملکرد قدرتی کافی ، بازگشت حس  درک موقعیت مفصل و فقدان درد باشند انجام حرکات طبیعی مفصل وابستگی تام به شروع زو درس حرکات فاقد درد تو تمرین های کششی دارد تا احتمال ایجاد محدودیت حرکتی در اثر عدم استفاده از مفصل را  از بین ببرد ، عملکرد قدرتی کافی با توانایی انجام فعالیتهای حرکت مختلف ( مثل حرکات جانبی ، دویدن و …) تعریف میشود. تاگر ورزشکار صدمه دیده علیرغم درد به مسابقه ادامه دهد ، احتمالا و خیم تر شدن صدمه و اضافه شدنه آسیب های دیگر را بالا تیم برد ، اگر چه تا حدد 6 هفته ، وجود تورم و ناراحتی در مفصل انتظار می رود که با کمک استفاده از یخ ، فشار و بالا نگهداشتن عضو رفع خواهد شد.

چگونه می توان احتمال بروز پیچ خوردگی در مچ پا ویا عود آن ار کاهش داد؟

هم عوامل درونی و هم بیرونی در این قضیه دخالت دارند :

الف - عوامل درونی : آمادگی های پیش از فصل که به تقویت و کشش عضلات قسمت پایین پا بپردازند و سبب ثبات مفصل مچ پا گردن مسلم ناست که تصحیح صدمات قبلی هم اهمیت بسزایی دارند که در این راه از برتامه های بازتوانی استفاده می شود.

ب - عوامل خارجی : استفاده از وسایل کمک ارتوپدبی در جهت تثبیت و حمایت تثبیت و حمایت مفصل را شامل می شود. یک عامل مه مرد پیشگیری از اسیب مچ پا، توجه به تمرین در زمین مسطح و خشک میباشد.

آیاجهیدن و پرش ها مکرر در بسکتبال لیستها قادر به صدمه رساندن به آنها است ؟

بله، اصطلاح Jumper"s Knee‌ به همین معناست و در حقیقت آسیب ناشی از استفاده مکرر و بیش از حد زانو است که با به کارگیری مکانیسم راست کنندة زانو، سبب درگیری بافت نرم زانو هم می شود. این آسیب اصولا تاندون کشکک را در گیر می کند، که محل درگیری یا در قطب تحتانی آن و یا در محل اتصال به تکمه استخوان درشت نی میباشد ، ترومای جزیی و مکرر که در اثر جهیدن های مکرر به فیبرهای تاندنی وارد یمشود، آغاز گر واکنشی التهابی است که سبب درد و حساسیت می گردد.

از عوامل دخیل درایجاد آن می توان به ضعف عضله Vastus medialis obliqus‌ در مقایسه با Vaastus Lasteralis‌ ، کاهش قابلیت انعطاف عضله هامسترینگ ، ضعف عضلات خم کنندة مچ پا به عقب (Dorsiflexors) و انحراف زانوها به طرف خارج اشاره کرد .

شایعترین آسیب های چشمی در بستکتبالیست ها ودرمان آنها

پارگی های قرینه یا ملتحمه ، خونمردگی در پلک یا کرة چشم ، پارگی پلک و یا خونریزی زیرملتحمه به وطر شایعی در این ورزشکاران رخ می دهند باید انتظار این آسیب ها را داشت ، سریعا آنها را تشخیص داد و در صورت وخامت صدمه به پزشک متخصص چشم معرفی کرد.

منظور از شکستگی jones‌چیست ؟

با توجه به حرکت جانبی و پر قدرت مکرر ، جهیدن ها و سایر انواع حرکات ناگهانی ، تاحتمال ایجاد این شکستگی تنشی بالا می رود . نیروی زیادی که در اثر حرکات بالا به قاعدة پنجمین استخوان متاتارس وارد میشود. عامل آن است این شکستگی اغلب ورزشکار را ناتوان می کند و بر قرار اتصال مجدد بین تکه های شکستگی

گاهی نیازمند جراحی و یا جا انداختن است. درمان آن از وظایف یک ارتوپد می باشد.

شایعترین آسیب انگشتان در بستگتبالیست ها چیست؟

شایعترین محل آسیب ، در مفصل اول بین انگشتی (PIP) است که می توان به صورت شکستگی یا در رفتگی باشد. به نظر می رسد این آسیب درانگشتان 2 تا 5 شایعتر باشد، انگشت Mallet‌ یا کندگی تاندون عضله راست کننده انگشت در محل اتصال آن به بند آخر هم آسیب شایع دیگر است . برای معالجه این آسیب ، گچ گیری به مدت 3 تا 5 هفته توصیه می شود.

http://www.rs272.com/

http://www.sahand272.blogfa.com/

http://www.rs272.parsiblog.com/
http://www.schoolnet.ir

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

                    صدمات ناشی ازورزش شنا

ویرایش  :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه

آسیب های شنا اغلب از نوع آسیب های مزمن می باشند و مکانیسم ایجاد آنها ربه علت استفاده بیش از حد عضو و حرکات تکرار می باشد . شایعترین نو آسیب در شناگران حرفه ای ، درد نشانه به علت حرکات چرخشی مکرر است که در سه شنای کرال سنینه کرال پشت و پروانه وجو داشته و در هنگام شروع ومرحله کشش دست نمود بیشتری دارد . استفاده از کفی های دست و تخته کمکی شنا در تمرینات باعث افزایش این درد می شود.

علت درد شانه در شناگران چیست ؟

این اسیب در اثر استفاده بیش از حد و برخورد های مکرر تاندون های عضلات چرخاننده شانه ( روتاتورکاف) و سر دراز عضله دو سربازویی با زایده آکرومیون و رباط کور اکروآکرومیال میباشد. شانه یک شناگر به طور متوسط هر روزه هزاران بار دریک محرکت دورانی به انجام حرکات ابدوکسیون . فلکسیون رو به جلو و چرخش داخلی می پردازد ( فرود دست در آب و شروع عمل کشش) . با انجام عمل فوق سر استخوان بازو و در مقابل رباط کوراکروآکرومیال و زایده آکرومیون قرار میگیرد و موجب تحت فشار قرار گرفتن تا ندون های عضلات فوق خاری (Supraspinatus) و سر دراز عضله دو سر بازویی می شود که این فرآیند منجر به التهاب ، تورم و درد در ناحیه میگردد.

جهت پیشگریری از درد شانه در شناگران چه اقداماتی انجام می شود؟

گرم کردن و حرکات کششی قبل از تمرین ترمینات قدرتی درجهت متعادل کردن قدرت عضلانی ، عضلات جلویی سینه و پشتی ، اجتناب از تمرین بی شاز حد و تصحیح تکنیک شناگر از جمله اقدامات لازم جهت پیشگیری از درد شانه میباشد.

برای درمان درد شانه شناگرچه اقداماتی لازم است ؟

درمان بستگی به شدت آسیب دیدگی دارد و بسته به آن باید از عوامل ذیل بهره جست : استفاده از یخ بعد از تمرین برای کاهش التهاب و تجویز داروهای ضد درد و ضد التهاب مثل آسپرین وبرو فن ودر موارد تشدیدتر معرفی ه فیزیوتراپیست . همچنین باید به شناگر توصیه کرد که در هنگام شنا کرال سینه و پشت ، بدن خود را بیشتر بچرخاند تا آرنج ها کمتر از آب بیرون بیایند و در نتیجه فشار کمتری بر روی تاندون های درگیر وارد شود.

مکانیسم درد زانو در شناگران رشته  قورباغه چه میباشد؟

درشنای قورباغه زماین که مفصل ران در وضعیت چسبیده به هم  (adduction) و چرخیده به داخل internal rotation ) میباشد. حرکت زانو در یک حالت چرخش به خارج ، ناگان از حالت بسته به حالت باز تغییر وضعیت می دهد و این حرکت زمانی که با چجرخش به خراج و باز شدن کامل هر دو پا توام یم گردد . کشش قابل توجهی بر سطوح داخلی زانو و کشکک وارد می کند. این مشکل نه تنها در شناگران مبتدی به علت تکنیک ضعیفشان ، بلکه در شناگران حرفه ای نیز به خاطر شدت ضربه شلاقی و تعداد ضربات زیاد در طی تمرینات دیده می  شد.

جهت پیشگیری از درد زانو در شناگر چه اقداماتی لازم است؟

اصول پیشگیری شامل بهبود و اصلاح تکنیک پای قورباغه ، اصلاح هر گونه ضعف و عدم تعادل عضلانی در نواحی زانو و ران و اجرای برنامه های کششی ثابت و نرم برای عضلات اندامهای تحتانی ، به نحوی که رباطهای داخلی زانو تحت کشش قرار گیرند، می باشد.

جهت درمان درد زانو باید چه اقداماتی انجام گیرد ؟

برای درمان از اصل PRICES‌کمک می گیریم ( مبرای توضیح بیشتر به مبحث اقدامات اولیه درمانی مراجعه شود) پس از آسیب باید زانوی دردناک را تحت مداوای با یخ قرار دهیم ، همچنین استفاده از آسپیرین و سایر داروهای ضد التهاب و روشهای فیزیوتراپی نظیر اولتراسوند نیزباید مد نظر قرار گیرند . دربعضی مواقع جلوگیری از زدن پای قورباغه از دیگر اصول درمان میباشد.

علت کمر درد در برخی شناگران چیست ؟

متاسفانه کمر درد به طور فزاینده ای در شناگران شیوع پیدا کرده است . این شیوع، بیشتر در افرادی که شنا قورباغه انجام می دهند و به علت لوردوز ( افزایش قوس کمر ) ناشی از حرکت کششی با آرنج بسته و افزایش ابدوکسیون بزو یم باشد که در طی این حرکت به علت بالا بودن آرنج ها و همچنین قسمت سر وسینه نسبت به نایحه کمری ، فشاری در نواحی انتهایی مهره های کمری ایجاد می شود که درصورت تکرار و عدم پیشگیری منجربه شگستگی های تنشی (Stress fracture) می شود . این هیپراکستانسیون مکرر درشنای پروانه نیز رخ می دهد که در صورت عدم پیشگیری منجر به اسپوند لولیستزیس ( جابجایی مهر ه های کمری) میشود . برای پیشگیری باید اجرای صیحح تکنیک ، کشش عضلات پشتی و شکمی و تمرینات قدرتی عضلات اطراف لگن و اندام تحتانی به شناگر آموزش داده شود.

آیا اسکمولیوز ( خیمدگی جانبی ستون مهر ها ) در شناگران بیشتر از افراد عادی دیده می شود؟

بله، این مشکل حدودا در 7% شناگران گزارش شده است . این امر ناشی از عدم تعادل عضلانی بین عضلات قدامی و خلفی شناگر م، چرخش های مکرر بدن درطی شنا و غالب بودن یک دست ودر شناگر می باشد که ممکن است به مرور زمان باعث انحراف ستون مهره ها از حالت طبیعی گردد.

منظور از گوش شناگر چیست ؟

گوش شناگر یا التهاب کانال گوش خارجی ناشی از عفونت باکتریال یا قارجچی میباشد. که غالبا بر اثر سهل انگاری شناگر در خشک کردن این مجرا ایجاد می شود شناگران معمولا با درد و خارش گوش با یا بدون ترشح مراجعه تمی کند. فشار موضعی بر اطراف مجرای گوش خارجی یا کشیدن لاله گوش باعث درد می شود. عل این بیمارری رطوبت بیش ا ز حد مجرای گوش می باشد که باعث کاهش سرو من موجود در مجرا و افزایش PH به سمت قلیایی میشود. که این امر موجب تضعیف عوامل حفاظتی در مقابل عوامل با کتریال و قارچی می شود.

برای پیشگیری، بهترین راه خشک کردن مجرا پس از شنابه وسیله تکان دادن سر یا استفاده ازمو خشک کن می باشد . بهتر است از گوش پاک کن استفاده ننشود . برای درمان باید از قطر ه های گوش حاوی آنتی بیوتیک و دارای PH‌پایین ، با یا بدون هیدروکورتیزون استفاده کرد.

           آسیبهای ناشی ازورزش رزمی

ویرایش  :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه

 در تمامی مطالعات انجام شده ، شایعترین آسیب های ناشی از ورزشهای رزمی در اندامها به صورت خونمردگی ، پیچ خوردگی و کشیدگی بوده اند. آسیب های ارتو پدیک ناشی از ضربه های مستقیم ، تکرار زیاد حرکات و مانورهای بالستیک و چرخشی می باشند. موارد شدید آسیب مثل پارگی احشاء ، فلج و ضرببه مغزی هم مشاهده شده اند.

شایعترین آسیب های ناحیه سرو گردن در ورزشهای رزمی عبارتند از :

پارگی ها ، خونریزی از بینی ، هماتوم دور چشم از جمله این موارد هستند. خراشیدگی قرنیه در اثر برخورد ناخن انگشتان رخ می دهد. ضربه به مغز در اثر ضربات بلند و یا چرخشی ایجاد می شود. اگر ورزشکار ناک اوت شد . باید تشخیص آسیب ستون فقرات گردنی را مد نظر داشت .

آیا استفاده از وسیله محافظتی سر تضمین کننده جلوگیری از آسب ها ی فوق است ؟

این پوشش ها جلوی بسیاری از صدمات به بافت نرم صورت ( یعنی پارگی ،بریدگی و آسیب به بافت نرم گوش و جمجمه ) را میگیرند. اما متاسفانه بر ععکس عقیده بسیاری از افراد ، برای جلوگیری از آسیب های مغزی مناسب نیستند.

اثر ضربات وارد شده به مغز  در ورزشهای رزمی چیست؟

بعضی شواهد نشان می دهند که آسیب های مکرر مغزی ، چه با بیهوشی و چه بدون آن ، سبب نوع خاصی از صدمات مغزی شده و سبب کاهش توانایی انجام فعالیت فرد می شود. اگر چه یک ضربه میتواند شدیدتر از دیگری باشد. اما هیچ ضربه ای جزیی و ناچیز تلقی نمی شود و در حقیقت اثر هر ضربه ای بر روی اثر ضربات قبلی اضافه خواهد شد. ضربات بسته به سر سبب اعمال فشار های پاره کننده ای برفیبرهای عصبی و نورونها می شود که در ضربات جانبی بسیار خطر ناک تر است . چون جانه به عنوان اهرم عمل می کند، ضربه به این ناحیه حداکثر نیرو را ایجاد خواهد کرد. پارگی عروق خونی درمغز سبب ایجاد خونریزی مغزی (Intracerebral hematoma) و یا بین مغز و پرده های پوشاننده آن(Subdural hematoma) خواهد شد.

استفاده از وسایل محافظتی دست و پا سبب کاهش شدت ضربه به مغز خواهد شد، اما احتمال پارگی فیبر های عصبی را افزایش خواهد داد.

 آسیب هایی اندامها در ورزشهای رزمی :

این آسیب ها متعدد هستند. پیچ خوردگی ، کشیدگی ، شکستگی ، تدر رفتگی و پاره شدن تاندون ها از جمله این صدمات می باشند . شایعترین آسیب ، ایجاد هماتوم در ساعد، ران ، پشت ساق و پا است.

آیا ورزش های رزمی مثل کاراته و تکواندو سبب استنوآرتریت در استخوانهای دست می شوند؟

درمطالعه ای که در انگلستان انجام شده ، مدرکی به نفع شروع زودرس استئوآرتریت و یا تنوسینوویت به دست نیامده است . اما هر حال چهار حرکت ذیل توان بالقو ه ای برای ایجاد این گونه آسیبها را دارند: حرکت شنا روی مشت بسته ، مشت زدن مکرر به اجسام سخت ، تبوکس و شکستن اجسام .

نحوة آسیب دیدگی زانو در ورزش های رزمی چگونه است ؟

چون در این ورزشها از حرکات بالستیک و چرخشی به وفور استفاده میشود. آسیب ها معمولا در اثرراست شدن بیش از حد زانو ، چرخش ، خم شدن و حرکات جانبی بیشاز حد ایجاد می شوند . آسیب در منیسک ها ، رباطها، تاندون کشکک و شکستگی های اپی فیز نیز شایعند . در رفتگی زانو بسیار نادربوده و اورژانسی جدی است.

شایعترین نوع و محل آسیب در ورزش های رزمی کدام است؟

هماتوم شایعترین نوع آسیب است که می تواند در هر عضوی ایجاد شود ، اما شایعترین محل آن عضله چهار سر رانی است . درد تشدید مانع ادامه فعالیت ورزشکار خواهد شد. یک عارضه دیررس آن، استخوانسازی درون بافت عضله در اثر التهاب میباشد (Myositis Ossificans)

چه آسیب ها یی در مچ پا و پا رخ می دهند؟

پیچ خوردگی مچ شکستگی ، آسیب به پشت پا ، انگشت دوم و پنجم هم شایع هستند و احتمال ایجاد استئوآرتریت در سالهای بعد را افزایش میدهند.

چرا در ورزش های رزمی به ضربه های ناحیه اپی گاستر ( بالای شکم ) اهمیت داده میشود؟

هدف از این گونه ضربات ، اثر گذاری بر روی شبکه خورشیدی است که گانگلیون سلیاک را احاطه کرده است . ضربه به این منطقه باعث اختلال تنفسی گذرا در حریف شده و لذا شخص برای ضربات بعدی آمادگی دفاعی لازم را ندارد ( برای حدود 20 تا 40 ثانیه ) و انی فرصت خوبی برای فرد حمله کننده است تا ضربات نهایی بعدی را وارد نماید.

شایعترین اسیبهای ناحیه تنه در ورزشهای رزمی عبارتند ار :

دنده ها ، شبکة خورشیدی ، پانکراس و بیضه ها درمعرض آسیب ناشی از ضربه واقع میشوند.

آسیب هایی  که مانع ادامه مسابقه می گردند:

1) شکستگی ها ، 2) ضربات مغازی که منجر به فراموشی ، اختلال درک زمان و مکان و خصوصصا از دست رفتن سطح هوشیاری شوند، 3) صدمات چشمی که سبب اختلال دید شوند مثل هماتوم ، پارگی و آسیب های دور کرة چشم ، 4) صدمات خاصی که به بیضه ها وارد می شوند و هماتوم اسکروتوم ( کیسه بیضه) ایجاد می نمایند.

آیا ورزشکاری که سابقه صرم دارد،می تواند به ورزش رزمی بپردازد؟

به نظر می رسد برنامه تمرینات منظم ورزشی اثری مثبت روی کنترل تشنج خواهد گذاشت ، گزارشی از تشدید و یا آغاز حملات صرعی مکرر (Status epilepticus) با ورزش وجود ندارد . تصمیم قطعی در مورد اجازه دادن به ورزشکار برای شرکت در تمرین و مسابقه بسیار سخت است و باید موارد زیر را در نظر داشت :

الف - به نظر نمی رسد وجود تشنج در طی تمرین یا مسابقه ورزشکار را درمعرض آسیب ججدی مغز و یا نخاع قرار دهد.

ب - ضربات منفرد یا مکرر به سر سبب غیر قابل کنترل شدن تشنج و یا ایجاد آن نمی شوند، اما بهتر است که به علت وجود خطرات بالقوه ، از ضربه زدن به سر خودداری شود.

درصورت وجود چه نوع اختلالاتی ، ورزشکار مجاز به شرکت در مسابقه نخواهد بود؟

کاردیت یا لتهاب قلبی ،فشار خون بالای کنترلنشده ، بیماریهای شدید مادر زادی قلب ، فقدان یک چشم یا اختلال عملکرد بینایی ، فقدان یک کلیه ، بزرگی کبد و طحال، صرع کنترل نشده ، نارسایی ریوعی ، عفونت های پوستی مثل زرد زخم ، گال و یا هر پس از جمله بیماریهایی هستند که ورزشکار درصورت ابتلا به آنها نباید درمسابقات شرکت نماید.

 چنانچه ضربه به ناحیه اپیگاستر باععث افت فشار خون و کاهش تعداد ضربان قلب و تنگی نفس در ورزشکار شود، اقدامات اولیه شامل چه مواردی می باشد؟

اقدام درمانی باید در راستا ثابت نگاه داشتن فشار خون انجام گیرد. به همین جهت ورزشکار را به پشت خوابانده و پاهای وی را بالا می آوریم تا خون از اندام تحتانی به سمت قلب سرازیرشده و متعاقب آن با افزایش برون ده قلبی ، فشار خون بالا رود.

همچنین درصورت گرفتگی عضلات دیواره شکم ، ورزشکار باید زانو های خود را به سمت قفسه سینه در داخل شکم جمع کند تا درد و گرفتگی رفع شود. این عمل به بهبود نفس و برگشت به حالت عادی نیز کمک خواهد کرد.

درصورت ضربه به بیضه در ورزشکار رزمی چه اقداماتی لازم است؟

درچنین وضعیتی فرد باید به پشت خوابانده شود و زانو هایش را به سمت سینه جمع کند. سپس تکه های یخ بر روی کیسه بیضه قرار داده شود تا تورم و خونریزی اطراف آن کاهش یابد . در صورت ادامه تورم و درد باید مصدوم را فورا به بیمارستان ارجاع کرد.

http://www.rs272.com/

http://www.sahand272.blogfa.com/

http://www.rs272.parsiblog.com/
http://www.schoolnet.ir

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

            آسیبهای ناشی ازورزش تنیس

ویرایش  :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه

آسیب به مکانیسم گلنوهومرال، خصوصا عضلات چرخاننده شانه(Rotator Cuff) بیش از آنکه ایجاد درد کند سبب کاهش قدرت عضلانیم و ایجاد حس خواب رفتتگی می شود. گاهی هم ورزشکاران از درد در محل اتصال عضلة دلتوئید شکایت دارند. اگر چه تاندون دلتوئید سالم است ؟ درد در این محل حس می شود

یکی از آسیبهای ناشی از ورزش تنیس از آرنج تنیس بازان( Tennis elbow) می باشد که عبارتند از :

کشیدگی عضله اکستانسور کارپی رادیالیس برویس (ECRB) را اصطلاحا آرنج تنیس بازنمی نامند. عوامل خطر زای ایجاد آن شامل موارد زیر است :

الف ) سن بالتر از 30 سال

ب ) استفاده از راکت های فلزی و سفت

ج) تمرین طولانی مدت ) بیش از 2 ساعت در روز )

د) تکنیک های نادرست زدن ضربات بک هند با آموزش صحیح و استفاده از وسایل مناسب می توان ا میزان بروز این آسیب ها کاست .

درمان آسیب آرنج تنیس بازان( Tennis elbow)  چیست ؟

به صورت فهرست وار می توان از بیحرکت نگاهداشتن ، استفاده از سوسایل کمک ارتوپدی مثل مچ بند ، انجام حرکات خاص و در بعضی از موارد تزریق استروئید و جراحی نام برد.

علت ایجاد کمر درد در ورزش های راکتی چیست؟

زدن ضربات سرویس و بالای سر بستگی به جایگیری صحیح ورزشکار در زمین دارد ، به طوری که توپ در جلوی وی واقع شود. در غیر این صورت برایرسیدن تبه توپ ورزشکار مجبور است قسمت تحتانی پشت را بیش از حد چرخانده و نیز قوس بیش از حدی به طرف عقب ایجاد کند. اگر شانه هم قابلیت انعطاف اندکی داشته باشد.

از میزان چرخش رو به خارج شانه ههم برای رسیدن به توپ کاسته خواهد شد. تمام این حرکات جبرانی فشار اضافه ای را بر مفاصل ناحیه کمری اعمال خواهد کرد که در بعضی مواقع سبب پارگی دیسک هم می شود.

ایا فقدان انعطاف پذیری در اندام فوقانی می تواند سبب ایجاد آسیب در قسمت تحتانی پشت شود؟

بله. حرکت راکت دربالای سر وابسته به ظرفیت شانه برای چرخش به خارج و عقب کشیدن استخوان کتف تاست. کاهش قابلیت انعطاف عضلات جرخاننده شانه وسینه ای کوچک سبب چرخش بیش از حد ستون فقرات درسطح T12-T1 شده و باعث قوس برداشتن بیش از حد ستون فقرات درسطح L4-S1‌میشود.

ایا نوع زمین تنیس در ایجاد اسیب دخالت دارد ؟

زمین های سخت استرس بیشتر به اندام تحتانی وارد می کنند. زمین خاک رس به علت کاستن از سرعت توپ و کاهش میزان انرژی مورد نیاز برای زدن مضربه ، بر روی اندام فوقانی استرس کمتر وارد می کند.

از خصوصیات منحصر به فرد کفش تنیس در مقایسه با کفش دو و میدانی چه می دانید؟

در ورزش های راکتی بر خلاف دو و میدانی ، میزان قابل ملاحظه ای حرکت جانبی در پا ایجاد می شود. بنابراین وجود یک Heel cup ( قسمت نگهدارنده اطراف پاشنه ) و نیز Heelj Counter قوی ( قسمتی از کفش که پشت تاندون آشیل قرار گرفته و باعث محافظت آن می شود) از خصوصیات کفش تنیس است . به علاوه قسمت پنجه کفش باید  ماده سخت تری مثل چرم تشکیل شده باشد تا در هنگام کشیده شدن پا به روی زمین مانع آسیب دیدن انگشتان شود.

        صدمات بدنی ناشی ازورزش کشتی    

ویرایش  :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه

میزان بروز آسیب های زانو در کشتی گیران بالا است ( تقریبا مثل فوتبال ) ، اما شدت آن کمتر است، احتمالا به دلیل حرکات پیچشی و خم شدن بیش از حد زانوها ، آسیب منیسک ( خصوصا قسمت خارجی آن) در این ورزش از همه رشته های دیگر شایعتر است .

شایعتر ین محل آسیب در کشتی گیران کجاست و اصولا مکانیسم آسیب در ورزش کشتی شامل چه مواردی است؟

زانوها بیشترین احتمال آسیب را دارند. اگر چه صدمات شانه ، سر و گردن هم به طور معمول مشاهده می شوند . در کل تماس مستقیم با حریف یا تشک کشتی ، ضربات مستقیم به سر و صورت تحت فشار قرار گرفتن یا کشیده شدن گردن و شانه ، برخورد زانو در هنگام زیر گیری یا افتادن روی تشک ازجمله علل آسیب در ورزش کشتی می باشند.

منظور از زمان آسیب یا Injury time چیست؟

در جریان مسابقه به هر کشتی گیر صدمه دیده حداکثر 2 دقیقه وقت درمان داده می شود تا به رقابت بازگردد( و گرنه نتیجه به سود حریف اعلام خواهد شد، مگر اینکه آسیب در اثر مانور غیر قانونی حریف باشد).

این زمان حالات خونریزی دهنده را شامل نمی شود ( مثلا برایخونریزی از بینی ) ، ولی میزان وقتهایی که برای مقابله و درمان خونریزی گرفته خواهد شد بر عهده داری مسابقه است. اگر خونریزی بیش از 5 دقیقه طول بکشد. داور می تواند بازی را خاتمه یافته اعلام کند. پس تصمیم سریع و صحیح در مرود توانایی ادامه کشتی توسط کشتی گیر برعهده پزشک تیم است .

از سال 1992 به بعد تصویب شد که استفاده از داروهای بی خطر در طی این زمان مجاز باشد: البته گلوکز خوراکی و یا مواد استنشاقی برای آسمی ها هم از جمله استثناء ها هستند. داروهای غیر مجاز ، در این شرایط غیر مجازند و استفاده از هر گونه دارویی در جهت کاستن از شدت درد( مثلا بی حس کنده های موضعی ممنوع است.

 نحوة برخورد با پارگی ها و یا بریدگی های در حین مسابقه

پس ازپاک کردن خون ،برای جلوگیری از خونریزی بیشتر به روی ناحیه فشار وارد می کنند. سپس می توان روی زخم را با چسب های بیشتر به روی ناحیه فشار وارد می کنند سپس می توان روی زخم را با چسب های استریل پوشانید. کشتی گیر می تواند سریعا به مسابقه بازگردد. چون احتمال کنده شدن چسب های استریل پوشانید . کشتی گیری میتواند سریعا به مسابقه بازگردد . چون احتمال کنده شدن چسب و خونریزی مجدد وجود دارد ، بهتراست ، مقداری از زمان مجاز آسیب را ذخیره کند تا برای دفعات احتمال بعدی مورد استفاده قرار گیرد.

چگونه باید خونریزی از بینی را متوقف کرد؟

اگر خونریزی شدید و غیر قابل کنرتل باشد ، داور حق دارد بازی را متوقف کند برای مقابل با این معضل. کستی گیر را خوانده ( در هر وضعیتی که راحت تر است ) و از او میخواهند که با فین کردن خون و لخته های موجود را در دستمالی تخلیه کند. میتوان پس از این کار ، دستمال را روی پره های بینی فشار داد تا مواد باقیمانده تخلیه شود. حال با استفاده از پنبه و یا کتان یک تکه و کافی سوراخ بینی را مسدود یا به اصطلاح تامپون می کنند. در بعضی موارد تامپون را به پماد یا ماده ای روغنی هم آغشته می کنند. اما استفاده از مواد نقض کنندة عروقی ممنوع است.

اصلاح گوش گل کلمی به چه معناست ؟ چگونه نمی توان از ایجاد آن جلوگیری کرد؟

ضربات و تروماهای مکرر به گوش سبب جدا شدن غضروف از بافت دور آن شده و در فاصله پدید آمده خون و سرم تجمع پیدا می کند. درصورت باقی ماندن این وضعیت ، هماتوم بوجود آمده ودر جریان خون غضروف اختلال ایجاد کرده و سبب غضروف سازی جدید در این ناحیه شده که خود سبب بد شکل شدن گوش می شود.

شاید مناسب ترین درمان ، تخلیه از راه ایجاد برشی کوچک باشد و پس از آن از مواد فشارنده ای استفاده می کنند تا این فضای بوجود آمده را مسدود نماید . استفاده از محافظهای سر در جلوگیری از ضربه های مکرر به گوش نقش موثری خواهند داشت .

آیا در کشتی خطر انتقال عفونت از فردی به دیگر وجود دارد ؟ چگونه می توان از احتمال آن کاست؟

اصولا احتمال انتقال عفونت از کشتی گیری به کشتی گیردیگر اندک است ولی غیر مکن نیست ، تماس مکرر بدنی در کشتی گیران سبب انتقال آسان عفونت ها به خصوص انواع پوستی آنها می شود. برای کاستن از احتمال خطر ، رعایت دقیق بهداشت فردی لازم است  در صورت مشاهده هر گونه خونریزی باید آنرا سریعا متوقف کرد و علائم را پاک نمود. تشک کشتی باید با مادة ضد عفونی کننده شسته شود. لباسهایی که روزانه پوشیده می شوند باید تمیز بوده و پس از تمرین یا مسابقه بلافاصله شسته شوند کشتی گیران باید قبل و بعد از هر مسابقه دوش گرفته وبا صابون خود را بشویند. اگر کشتی گیر از لحاظ عفونی علامت دار باشد، تا رفع آن مجاز به انجام مسابقه یا تمرین نخواهد بود.

در مورد عفونت ویروس هرپس ( تب خال) در کشتی گیران توضیح دهید راه درمان و پیشگیری از آن چیست؟

واژمه Herpes gladiatorum‌ به معنی یک عفونت پوستی ویروسی شایع در کشتی گیران است که در اثر تماس نزدیک بدنی بین فرد آلوده با فرد سالم ایجاد می شود . در صورت ابتلا ، طبیعی عموم کننده دارد.

جداسازی فرد مبتلا از سایر کشتی گیران تا رفع علائم اجباری بوده و معاینة دقیق و منظم برای ارزیابی سیر ضایعات لازم است داوران هم باید با نوع ضایعات آشنا شوند و در حین وزن کشی از انجام مسابقه افراد مبتلا جلوگیری شود. برای درمان با تجویز پزشک و برای دوره های 10 روزه از داروهای ضد ویروس استفاده می شود . درصورت عود با صلاحدید پزشک می توان برای مدت طولانی تری هم از دارو استفاده کرد.

 راه صحیح کاهش وزن در کشتی گیران چیست ؟

اگر کاستن وزن به میان 5 تا 8% چربی بدون و به صورت تدریچی و با حفظ تغذیه و هیدراتاسیون کافی انجام پذیرد. اصلامضر نخواهد بود. عمده اشکال متوجه روش های غلط وسریع کاهش وزن است که حتی می توانند در برخی موارد مخل حیات باشند.

 از جمله این موارد استفاده نادرست ازسوناء کاهشمیان آب بدن ( با استفاده از داروهای اداره آور یا مسهل و یا وادار ساختن به استفراغ ) و از همه شایعتر دهیراتاسیون می باشند . شاید بتواند گفت وزن گشی در فاصله یکساعت مانده به مسابقه هم مانع دهید ره شدن کشتی گیر می شودو  هم از خوردن مایعات بیش از حد در این فاصله کوتاه جلوگیری خواهد کرد.

چگونه دهیدراتاسیون روی یک کشتی گیر اثر خواهد گذاشت؟

بسیاری از کشتی گیرا در فاصله 24 تا 48 ساعت به مسابقه مانده حدود 5 تا 10% آب بدن خود را از دست می دهند پزشکان ، مردم عادی را با این شدت دهیداتاسیون بستری میکنند به صورت حاد، دهیدراتاسیون خصوصا از جهت قدرت و سرعت سیبب افت عملکرد ورزشکار می شود. با مختل شدن سیستم تنظیم حرارت بدن ، گرفتگی های عضلانی خستگی و یا شوک گرمایی رخ خواهد داد. اختلالات الکترولیتی پدید آمده روی عمل قلب اثر سوء خواهند گذاشت، در درازمدت هم آسیب های کلیوی ، تاخیر رشد و اختلالات یادیگری ازجمله عوارض دهیدراتاسیون هستند.

http://www.rs272.com/

http://www.sahand272.blogfa.com/

http://www.rs272.parsiblog.com/
http://www.schoolnet.ir

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

نوشابه‌ ورزشی خوب یا بد ؟

نوشته :زینب‌السادات موسوی

تنظیم :دکتر رحمت سخنی

نوشابه‌های ورزشی نوشیدنی‌های هستند که برای استفاده ورزشکاران قبل، بعد و در حین تمرین و یا فعالیت‌های ورزشی تهیه شده‌اند و محتویات آنها با هم متفاوت است. علیرغم کارآیی مناسب آنها در ورزش استفاده از آنها در سایر شرایط (غیر ورزش) مفید نبوده بلکه ممکن است مضراتی نیز داشته باشد. یکی از انواع این نوشابه‌ها، نوشابه‌هایی است که خصوصاً برای استفاده بعد از ورزش است.

در حین فعالیت ورزشی مقادیر زیادی عرق از بدن دفع می‌شود. عرق مکانیسمی برای دفع گرماست. به همراه حجم زیاد آب، مقادیر قابل توجهی سدیم، پتاسیم، منیزیم و... نیز از طریق عرق از دست می‌رود. میزان تعریق طی ورزش در ورزش‌ها و شرایط مختلف محیطی متفاوت است. در ورزش‌های بیش از یک ساعت با شدت بالا به‌طور متوسط در هر ساعات 1 لیتر مایع بدن از طریق عرق از دست می‌رود‌ و اگر این آب از دست رفته جبران نشود، ورزشکار در معرض خطر کم‌آبی قرار می‌گیرد.

همچنین در طی فعالیت ورزشی انرژی مورد نیاز ازمصرف ذخایر گلیکوژن موجود در عضلات وکبد تأمین می‌شود و این ذخایر باید بعد از ورزش جبران شوند.

نوشابه‌های ورزشی که برای جایگزینی مایعات استفاده می‌شوند باید ویژگی‌های مهم زیر را داشته باشند:
1) جایگزین مایعات و الکترولیت‌های از دست رفته از طریق عرق باشند.
2) جایگزین دخایر گلیکوژن مصرف‌شد? ماهیچه‌ها و کبد در طول ورزش باشند

در ورزش های کوتاه مدت (کمتر از 30 دقیقه) آب می‌تواند به عنوان مایع جایگزین از بروز کم‌آبی جلوگیری کند. اما در ورزش‌هایی که بیش از این طول می‌کشند آب به تنهایی نوشیدنی ایده‌آلی نیست. مصرف آب به تنهایی در ورزش‌های طولانی مدت و پس از آن موجب خستگی زودرس و حتی کم‌آبی می شود. جذب آب به تنهایی موجب افت سریع غلظت پلاسما می‌گردد و باعث خستگی زودرس تهوع، استفراغ، گیجی، و کم‌آبی می‌شود. بنابراین اضافه‌کردن کمی سدیم و گلوکز به آب می‌تواند مؤثرتر باشد.
در حین ورزش نمی‌توان از تشنگی به عنوان علامتی برای کم‌آبی استفاده کرد چرا که بروز تشنگی در حین ورزش نشان‌دهنده وضعیت همودینامیکی بدتری نسبت به حالت تشنگی در یک فرد عادی می‌باشد و بروز تشنگی حین فعالیت ورزشی نشان‌دهنده میزان کم‌ آبی بیشتر بدن نسبت به حالت عادی می‌باشد. به عبارت دیگر زمانی تشنگی عارض می‌شود که مقدار نسبتاً زیادی آب از بدن دفع شده باشد. پس بهتر است قبل از ایجاد تشنگی در حین ورزش در فواصل منظم مایعات مصرف شود. میزان توصیه شده بر حسب شدت فعالیت ورزشی و سن ورزشکار متفاوت است ولی در بزرگسالان حداقل هر 15 تا 20 دقیقه یک لیوان و در کودکان کمی بیشتر از آن توصیه می‌شود.

برای انتخاب یک نوشیدنی ورزشی مناسب باید به نکات زیر توجه کرد.
1) خوش طعم باشد.
2) به سرعت جذب شود.
3) موجب حفظ و تعادل مایعات و الکترولیت‌های بدن گردد.
4) بیماری گوارشی ایجاد نکند.
5) کارآیی فعالیت ورزشی را افزایش دهد.
6) بدون کافئین باشند. (درست است که گفته می‌شود مصرف کافئین تحمل ورزش را افزایش می‌دهد، اما از طرف دیگر کافئین یک ماده مدر است و منجر به افزایش دفع ادراری آب و سدیم و در نتیجه کم‌آبی می‌شود.)
7) بدون گاز باشند. (نوشابه‌های گازدار به دلیل ایجاد حس پری شکم مانع نوشیدن و جایگزینی مایعات می‌شوند و عوارض گوارشی نیز دارند.)
8) نوشیدنی‌های خنک و شیرین بر دیگر نوشیدنی‌ها ترجیح دارند. درجه حرارت توصیه شده برای مایعات مصرفی 15 درجه سانتی‌گراد است. (با مصرف نوشابه‌های خنک هضم و جذب مایع آسان‌تر و طعم خوشایند و نشاط بیشتری احساس می‌گردد با اینحال باید از مصرف نوشیدنی‌های یخ خودداری شود.)

نکات کاربردی
در حین فعالیت ورزشی و پس از آن از تشنگی غافل نشوید و به یاد داشته‌باشید که تشنگی آخرین علامت کم‌ آبی بدن است. پس بهتر است قبل از ایجاد تشنگی در فواصل منظم مایعات مصرف کنید. ( هر 20-15 دقیقه، یک لیوان )
ورزش در هوای گرم با خطر کم آبی بیشتری همراه است بدین منظور مصرف مایعات در فواصل منظم در حین ورزش اکیداً توصیه می‌شود.
در صورت عدم دسترسی به نوشابه ورزشی استفاده از آب که به آن نمک (به میزان 30 تا 60 گرم در لیتر) و گلوکز (به میزان 6 تا 8%) اضافه شده باشد جایگزین مناسبی است.

آسم ورزشی دردسر ورزشکاران حرفه ای 

نوشته :دکتروحید ضیائی

تنظیم :دکتر رحمت سخنی

آسم انسداد متغیر و برگشت‌پذیر راه‌های هوایی است که با التهاب و افزایش واکنش راه‌های هوایی در مقابل محرک‌ها همراه می‌شود. یکی از چهره‌های بالینی این بیماری، آسم ایجاد شده به‌دنبال فعالیت فیزیکی و ورزش می‌باشد.

آسم ناشی از ورزش یکی از شایع‌ترین مشکلات طبی در ورزشکاران است و بسیاری از ورزشکاران حرفه‌ای موفق، مبتلا به آسم یا آسم ورزشی بوده‌اند و مطالعات نشان داده نسبت موفقیت آنها کمتر از افراد غیرمبتلا نمی‌باشد. از طرف دیگر درصد قابل توجهی از ورزشکاران بدون هیچگونه سابقه‌ای از بیماری آسم، در حین فعالیت ورزشی دچار علائم تنفسی شبیه به بیماران آسمی می‌گردند. از آنجا که این اختلال منحصر به مبتلایان آسم نیست و در قسمتی از افراد طبیعی هم مشاهده می‌گردد، بسیاری از پزشکان استفاده از واژة برونکواسپاسم ناشی از ورزش را مناسب‌تر می‌دانند.

به‌طور کلی از لحاظ بالینی در 90-50% بیماران مبتلا به آسم، آسم ورزشی دیده می‌شود. ازطرف دیگر 10 تا 20 درصد بیمارانی که آسم ورزشی ثابت شده داشته‌اند، هیچ‌گونه سابقه‌ای از بیماری آسم نمی‌دهند. این شیوع درجمعیت عادی کمتر از افراد ورزشکار می‌باشد. شیوع آسم ورزشی در سایر بیماری‌های آلرژیک بیش از جمعیت عادی می‌باشد.

عوامل مؤثر در بروز این بیماری کنترل مناسب آسم، عوامل محیطی مانند آب و هوای سرد، رطوبت کم و استنشاق هوای خشک، ذرات معلق و آلاینده‌های هوا (از جمله SO₂، NO₂ و ازون) می‌باشد. همچنین عوامل روحی مانند خستگی، بیش‌تمرینی (Overtraining) و استرس‌های هیجانی نیز زمینه‌ساز بروز بیماری می‌شود. از فاکتورهای دخیل دیگر نوع ورزش، شدت و مدت ورزش می‌باشد. ورزش‌های هوازی مستمر و طولانی که نیازمند تنفس عمیق و سریع هستند، مانند دو و میدانی، اسکی صحرانوردی و دوچرخه‌سواری جزو ورزش‌های ایجادکننده برونکواسپاسم می‌باشند و فعالیت‌های بی‌هوازی متناوب کمتر باعث ایجاد حملات می‌گردند. همچنین هر چه شدت و مدت ورزش بیشتر باشد، برونکواسپاسم حاصله نیز وخیم‌تر خواهد بود.

علائم و سیر بالینی

سرفه شایع‌ترین علامت مبتلایان است. خس‌خس سینه، تنفس کوتاه و منقطع، درد و احساس ناراحتی قفسه سینه به هنگام ورزش یا پس از آن و نیز عملکرد ضعیف‌تر نسبت به زمان تمرین از سایر علائم شایع بیماری هستند که با گذشت 8-6 دقیقه از شروع ورزش و گاهی پس از توقف آن ایجاد می‌شوند. از علائم ناشایع آسم ناشی از ورزش، تهوع، درد پهلو، سردرد، ضعف عمومی، احساس ناآماده بودن، فقدان انرژی (به ویژه در کودکان)، خستگی زودرس و سینه صاف کردن‌های مکرر، کرامپ‌های شکمی، درد یا ناراحتی قفسة سینه، کرامپ عضلانی به دنبال ورزش یا احساس عدم آمادگی می‌باشد. کودکان خردسال ممکن است از درد معده شاکی باشند یا از شرکت در بازی شدید امتناع نمایند.

چگونه تشخیص دهیم ؟

درهر فردی که به دنبال ورزش و فعالیت دچار خس‌خس سینه، تنگی نفس و یا سرفه می‌شود، باید به فکر آسم ناشی از ورزش بود. اما در مواقعی که فرد دارای تظاهرات مبهم می‌باشد، تشخیص قطعی بیماری، با انجام تست عملکرد تنفسی (اسپیرومتری) قبل و بعد از یک فعالیت ورزشی انجام می‌شود.

چگونه پیشگیری کنیم ؟

پیشگیری از آسم ناشی از ورزش شامل دوبخش غیردارویی و دارویی می‌باشد.

پیشگیری غیردارویی

• 1) اجتناب از انجام ورزش، در صورت وجود نشانه‌ها قبل از شروع فعالیت ورزشی
• 2) انتخاب ورزش مناسب با کمترین احتمال ظهور حملات آسم.
• 3) اصلاح برنامة ورزشی (تغییر در نوع، شدت و مدت ورزش)
• 4) گرم کردن به میزان کافی و القاء دوره مقاومت چند دقیقه قبل از شروع فعالیت ورزشی
• 5) سعی به تنفس با بینی
• 6) پرهیز از فعالیت ورزشی در شرایط جوی نامتعادل (مانند هوای کمتر از10 درجة سانتی‌گراد و با رطوبت کم) و در هنگام آلودگی هوا و وجود مواد محرک وآلرژن
• 7) پرهیز از فعالیت ورزشی در زمان ابتلا به عفونت‌های تنفسی و کنترل مشکلات همراه نظیر رینیت آلرژیک
• 8) پرهیز از موادغذایی خاص (میگو، کرفس، بادام زمینی، سفیدة تخم‌مرغ، بادام، موز و...)
• 9) استفاده از تجهیزات ورزشی مناسب (مانند ماسک مخصوص)

ب) پیشگیری دارویی

پیشگیری دارویی با استفاده از داروهای استنشاقی پیش از انجام فعالیت ورزشی صورت می‌پذیرد. برای این منظور بهترین داروها داروهای بتاآگونیست می‌باشد متناسب با مدت ورزش و فاصله باقی‌مانده تا شروع ورزش از داروهای طویل‌الاثر و یا سریع‌الاثر استفاده می‌شود. این داروها هم در درمان و هم جهت پیشگیری مؤثر هستند. از مزایای این داروها استفاده استنشاقی آنها است و استفادة خوراکی از آنها در فعالیت‌های حرفه‌ای ممنوع است.

داروهای سریع‌الاثر و کوتاه‌اثر مانند سالبوتامول را می‌توان 15 دقیقه قبل از شروع فعالیت ورزشی استفاده نمود و در صورت بروز علائم نیز قابل ‌استفاده می‌باشند. این داروها برای فعالیت‌های ورزشی به مدت حدود دو ساعت اثر پیشگیرانه دارند، دسته دیگر داروها، داروهای سریع‌الاثر و طویل‌الاثر مانند سالمترول هستند. مدت اثر این دارو 12-10 ساعت می‌باشد. بنابراین در کسانی که زمان شروع فعالیت ورزشی آنان قابل‌پیش‌بینی نمی‌باشد و یا فعالیت ورزشی مداوم به مدت چند ساعت دارند، توصیه می‌شود. این داروها در کودکانی که در فعالیت‌های روزانه خصوصاً در مدرسه فعالیت بدنی مداوم و نسبتاً طولانی دارند و همچنین ورزشکاران شرکت‌کننده در ورزش‌های استقامتی، کاندیداهای خوبی برای دریافت این دارو می‌باشند. داروهای دیراثر و طویل‌الاثر مانند فورمترول بیشتر در ورزشکاران آسمی و کودکان مبتلا به آسم کاربرد داشته و باعث بهبود کیفیت زندگی و فعالیت‌های ورزشی فرد می‌شود.

از داروهای مؤثر دیگر در پیشگیری از EIA کرومولین سدیم و ندوکرومیل (Nedocromil) می‌باشند که به صورت استنشاقی مصرف می‌شوند. این داروها بیشتر در افرادی توصیه می‌گردند که درحالت عادی علامتی از بیماری آسم ندارند.

در صورت رعایت اصول پیشگیری دارویی وغیردارویی و استفاده از ورزش مناسب، موفقیت پیشگیری از آسم حین ورزش 90% می‌باشد. در صورت عدم موفقیت دراین زمینه، باید دوز داروی مصرفی تعدیل شده و یا تشخیص آسم مجدداً مورد ارزیابی قرار گیرد

چه ورزش‌هایی توصیه می‌شوند؟

بعضی از ورزش‌ها خطر بالاتری برای ایجاد علائم بیماری ایجاد می‌نمایند و بر این مبنا ورزش‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:

الف) ورزش‌های آسموژنیک: این ورزش‌ها شامل دوی استقامت، دوچرخه‌سواری، بسکتبال، فوتبال آمریکایی، راگبی، هاکی روی یخ، اسکیت روی یخ و اسکی می‌باشند.

ب) ورزش‌هایی که با خطر کمتر بروز آسم همراه هستند شامل شنا، شیرجه، دوی سرعت، بوکس، کاراته، تنیس، هندبال، راکت بال، ژیمناستیک، گلف، فوتبال، بیس‌بال، کشتی و واترپلو می‌باشند.

ورزش‌های آبی عموماً کمتر آسموژنیک هستند که شاید علت آن استنشاق هوای مرطوب باشد که باعث تحریک کمتر مجاری هوایی فرد مستعد می‌شود. با اینحال کلر استخرها ممکن است به شکل یک محرک شیمیایی برای ایجاد برونکواسپاسم در افراد حساس عمل کند، هر چند که میزان کلرین استخر در محدودة استاندارد بی‌خطر برای شنای تفریحی باشد.

ورزش و کنترل آسم

کاهش فعالیت فیزیکی در بیماران آسمی (خصوصاً کودکان) شاخص مهم در پیش‌بینی سیر وخامت بیماری می‌باشد. از طرف دیگر غلبه بر علائم آسم حین ورزش یک ضرورت برای موفقیت در درمان آسم می‌باشد. به عبارت دیگر اگر بخواهیم میزان موفقیت درکنترل حملات آسم را بالا ببریم، باید بتوانیم نظر بیمار را برای شرکت وی در فعالیت‌های ورزشی ترغیب نماییم. ورزش هم از طریق ایجاد هماهنگی بین سیستم قلبی عروقی و سیستم حرکتی و هم از طریق رفع اختلالات روانی و ایجاد حس اعتماد به نفس در بیمار باعث کنترل و کاهش حملات آسم خواهد شد. در ضمن فرد بیمار با کسب تجربه موفق در کنترل علائم حین ورزش، نسبت به کنترل بیماری آسم خود نیز امیدوارتر خواهد شد. هر چه شدت بیماری آسم بیشتر باشد، تأثیر ورزش در کنترل آن زیادتر خواهد بود و در بیماران با آسم خفیف تأثیر فعالیت ورزشی در کنترل بیماری در حد افراد سالم می‌باشد.

جایگاه درمان فیزیوتراپی در کجا قرار دارد؟

فیزیوتراپیست ها یکی از بخشهای اساسی در سیستمهای ارائه دهنده خدمات مرتبط با سلامت می باشند. فیزیوتراپیست ها  به شکلی مستقل  خدمات مرتبط با سلامت ارائه می دهند و بر طبق اصول برنامه های بازتوانی و نوتوانی، برای احیای مجدد عملکرد و کیفیت بهتر زندگی  در افرادیکه بدون حرکت می باشند یا نقصهای حرکتی دارند، به کار می پردازند. فیزیوتراپیست ها  توسط اصول اخلاقی خودشان هدایت می شوند. بنابراین آنها ممکن است درگیر یکی از اهداف زیر گردند:

  حفظ و یا برگرداندن سلامتی برای فرد یا جامعه

      جلوگیری از آسیبها و محدودیتهای عملکردی و ناتوانیها

  انجام مداخلات برای بازگرداندن مجدد تمامیت سیستمهای اساسی بدن و مورد نیاز  برای حرکت، افزایش عملکرد و بهبودی مجدد، بالا بردن ظرفیت  مربوطه، و بهبود کیفیت زندگی در افراد و جامعه 

فیزیوتراپیست ها در چه مکانهایی کار میکنند:

  آسایشگاه ها ،بیمارستانها، مراکز نگهداری،مراکز بازتوانی و اقامتگاه ها،مطب/ کلینیکهای خصوصی  فیزیوتراپی 

  ، درمانگاه بیماران سرپایی،  مراکز اجتماعی:مراکز مراقبتهای مرتبط با سلامتی اولیه،خانه های اشخاص(Individual Homes).،مراکز آموزشی و تحقیقاتی، مراکز بهداشت حرفه ای،  مدارس،مراکز مراقبت از شهروندان سالمند،مراکز ورزشی،شرکتها و محلهای کار،مکانهای عمومی (مانند تفرجگاه ها) برای بهبود سلامت،کارخانجات،حوادث غیرمترقبه،

  عملیات رزمی

WEST AZERBIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

فیزیوتراپی چیست؟(2)

http://www.rs272.com/

حرکت فیزیوتراپی و فیزیوتراپیست ها به سمت محوری شدن در درمان بقدری سریع شده است که از آنها خواسته شده است کلمه Dr. را بر اول اسم بیاورند.

شاید استئوپات ها نتوانستند اصالت خود را حفظ نمایند و تقریبا حذف شدند و یا کاروپراکت ها با توجه به محدود بودن تعاریف گسترش نیافتند.پزشکان متعارف(Physician) دانش فنی کل نگر مناسب را ندارند.حتی جراحان روز به روز به فیزیوتراپی احتیاج میابند.واکسیناسیون و گسترش بهداشت مانور های ایشان را کاهش داده است. طبیب های قدیمی دانش مدرن را ندارند.اما فیزیوتراپی عرصه مناسبی برای عملیات خود یافته است.

کارکرد فیزیوتراپیست شامل:

·         بررسی(Assessment): شامل معاینه(Examination) انفرادی و گروهی نقص های بالقوه یا بالفعل، محدودیتهای عملکردی، نا تواناییها، یا سایر مشکلاتی که توسط گرفتن تاریخچه، غربالگری و همچنین با استفاده از آزمایشات خاص و اندازه گیری و ارزیابی نتایج  معاینات از طریق آنالیز آنها در چهارچوب یک فرایند منطقی بالینی می توان به آن پی برد.

·         تشخیص(Diagnosis): از معاینات و ارزیابی آنها بدست می آید و بیانگر نتیجه حاصل از فرایند منطقی بالینی می باشد. تشخیص ممکن است به صورت نقص حرکتی بیان شود یا شامل دسته های مختلفی از آسیبها، محدودیتهای حرکتی، توانائیها/ ناتوانیها یا سندرمها باشد.

·         برنامه ریزی(Planning): با تعیین نیاز به مداخله آغاز می شود و معمولا به ایجاد برنامه ای برای مداخله ختم می شود که شامل اهداف نهایی قابل اندازه گیری مورد بحث قرار گرفته با بیمار،خانواده یا فردی که از وی مراقبت می کند، می باشد.

·         مداخلات(Intervention): انجام می شوند و برای رسیدن به اهداف توافق شده تغییر میابند و میتواند  شامل :درمان با دست، بهبود حرکتی، استفاده از وسایل فیزیکی، مکانیکی و الکتریکی-درمانی، آموزش عملکرد، فراهم کردن وسایل کمکی و نحوه استفاده از آنها، راهنمایی و ارایه مشورت به بیمار، مستند سازی، هماهنگی و ارتباطات باشد. مداخلات همچنین ممکن است با هدف پیشگیری از آسیبها، محدودیتهای حرکتی، ناتوانیها یا صدمات صورت گیرند که در این صورت شامل بهبود و حفظ سلامتی، کیفیت زندگی و توانایی در تمام سنین و جمعیتها می باشد.

http://www.rs272.com/

WEST AZERBIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI